Δείτε στο video κτίρια βαμμένα με υλικά της La Calce Del Brenta
Η La Calce Del Brenta παράγει οικολογικούς σοβάδες και ασβέστες που επιτρέπουν την δημιουργία
παραδοσιακών ασβεστούχων φινιρισμάτων χρησιμοποιώντας αρχαίες μεθόδους εργασίας
…με το χέρι μαζεμένα χαλίκια ποταμίσια... αργοψήνονται με φυσική φωτιά από ξύλα...
στην καρδιά παλιών κυλινδρικών κλιβάνων ... και παλιώνουν για μήνες σε κοιλώματα...
.. και η έρευνα νέων προϊόντων συνεχίζεται...
Δείτε στο video τη παραγωγή ασβέστη στη La Calce Del Brenta
Ο φούρνος "La Calce Del Brenta" είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός συνεχούς-κύκλου κάθετου φούρνου μεγάλης φλόγας. Χαρακτηρισμενός από τη κυλινδρική μορφή του αποτελείται από δύο ανεξάρτητες ομοαξονικές δομές. Ο αποκαλούμενος τοίχος "bag" είναι ο εξωτερικός, φτιάχνεται από τούβλα terracotta και έχει μια δομική και προστατευτική λειτουργία ενώ ο εσωτερικός τοίχος καλύπτεται με πυρίμαχα τούβλα που απομονώνουν .Την κοιλότητα μεταξύ των δύο τοίχων γεμίζει άμμος που βοηθά τη θερμική διασπορά και αντισταθμίζει τη διαστολή που προκαλείται από τη θερμότητα μέσα στη δομή.
Στην κορυφή του φούρνου στη βάση των κωνικών καπνοδόχων έγιναν ανοίγματα για να οδηγούνται οι ασβεστούχες πέτρες και στο ύψος του παρόντος πρώτου πατώματος ανοίγουν οι πόρτες φόρτωσης. Υπήρχαν αρχικά σε δυάδες και διαδοχικά σε τετράδες σύμφωνα με το σχέδιο που ορίστηκε ως "σταυρός" ("a crociera") και που εγγυήθηκε σημαντική ομοιομορφία και καλύτερο έλεγχο της καύσης.
Η φωτιά τροφοδοτείται με τα ξύλινα ξύσματα που καίγονται στο πιο εξωτερικό μέρος της σήραγγας κάτω από την οποία ένα κατάλληλο δωμάτιο συλλέγει τις τέφρες και το υπόλειμμα από την καύση. Η θερμότητα απορροφάται κυριολεκτικά πίσω στο εσωτερικό του φούρνου από τη μεταφορά που παράγεται από τις πυρακτωμένες μάζες προς την καπνοδόχο.
Στο ανώτερο μέρος, στη ζώνη φόρτωσης, ο φούρνος παίρνει τη μορφή ενός "κυπέλλου" ("scodella") που προσαρμόζεται για να συμπεριλάβει τις ακατέργαστες πέτρες που δεδομένου του στρογγυλού τους σχήματος, αποτελούν μια μη ομοιογενή και εύθραυστη μάζα.
Το στένεμα στη χαμηλότερη ακρότητα αυτής της ζώνης αναγκάζει τις πέτρες να συμπιεστούν ενάντια στους τοίχους με το βάρος τους να τείνει να τις ενσωματώσει τη μία πάνω στην άλλη. Η αύξηση της θερμοκρασίας που έρχεται από κάτω καθιστά στον ασβεστόλιθο χαλαρό το διοξείδιο του άνθρακά. Καθώς η θερμοκρασία αυξάνεται η ποσότητα του ανυδρίτη που αποβάλλεται αυξάνει και μέχρι την επίτευξη 900 C η πέτρες ζυγίζουν το μισό του αρχικού τους βάρους.
Σε αυτήν την φάση ο όγκος της πέτρας τείνει να συμβληθεί στη μείωση από ένα πέμπτο σε ένα δέκατο του αρχικού. Αυτό επιφέρει μια ολίσθηση προς τη βάση της μάζας των πετρών που γίνονται στο μεταξύ πυρακτωμένες. Για να αντισταθμίσει την αύξηση στον όγκο λόγω της θερμικής διαστολής των κόκκινων πυρακτωμένων πετρών η ζώνη επάνω από την πόρτα φόρτωσης πρήζεται.
Λαμβάνοντας υπόψη την τάση της θερμότητας να αυξηθεί από το φούρνο, το αντίστοιχο επίπεδο των κλιβάνων είναι ελαφρώς πιο δροσερό από τον ανωτέρω. Έτσι οι πέτρες που έχουν ψηθεί εντελώς και έχουν μετασχηματιστεί σε οξείδιο ασβεστίου (γρήγορος ασβέστης) αρχίζουν να ψύχονται μειώνοντας τον όγκο τους και κατά συνέπεια περιέρχονται στο χαμηλότερο στόμιο αποξηράνσεων.
Εκεί για αυτόν τον συγκεκριμένο σκοπό υπάρχουν φορτηγά που συλλέγουν και μεταφέρουν το γρήγορο ασβέστη προς τα κοιλώματα ενυδάτωσης. Εδώ χρησιμοποιώντας το νερό για την κατάσβεση ο γρήγορος ασβέστης θα γίνει υδροξείδιο ασβεστίου γνωστό συνήθως ως "Grassello Di Calce'' , σβησμένος ασβέστης.
